Anbefaling
Lågmælt, sårt og hjarteskjerande om einsemd.
Forfattaren har, basert på gamle brev, teikningar, fotografi og minne, framstilt faren sin barndom og oppvekst i romanform. Gjennom forteljinga får me óg eit innblikk i norsk og europeisk historie før og under andre verdskrig. Kva gjer det med ein liten gut å ikkje ha kontakt med jamnaldrande? Å ikkje få bu ilag med mor og far? Korleis pregar det livet som vaksen, og relasjonen til eigne barn? Språket er roleg og várt, stemninga ofte trist og sår. Mykje av det tragiske ligg i alt som ikkje vert sagt og gjort. Som lesar får ein verkelg medkjensle med denne stakkars guten. Og så kan ein jo begynna å reflektera rundt korleis eigne foreldre vaks opp, og i kva grad dette set spor i eigen familie og relasjonar. Dette er ei bok som gjer inntrykk!
Marit L. Undheim
Nærbø
Om boka
«Jeg ser etter faren min. Han har vært død i fjorten år nå, og jeg ser etter ham likevel. Jeg håper at han skal komme gående mot meg i det skiftende lyset oppover den øde gaten, at han skal bli større og større, tydeligere og tydeligere mens han nærmer seg.» Med utgangspunkt i etterlatte papirer, brev og gamle fotografier setter sønnen sammen fortellingen om farens barndom: i Egypt, hvor guttens far, Dommeren, holder sin lille familie i et kolonialt jerngrep, hos fremmede i Bærum, på pensjonatskole i Genève, på hotellrom opp og ned gjennom et Europa på vei mot en ny stor krig. «Fars rygg» er skildringen av en gutt og ung manns forsøk på å leve i en verden han ikke forstår, men likevel prøver å bli en del av. Det er også historien om fars mor, Ellen, som sitter fast i et ulykkelig ekteskap. Niels Fredrik Dahl har skrevet en stor og dypt menneskelig roman, øm, mørk og full av humor, om familie og kjærlighet i det 20. århundre, om en gutt og en mor som er bundet sammen av ensomhet, og om en ensomhet som går i arv.